Arturia PolyBrute synthesizer

Algemeen

Al tijden waren er de geruchten, en nu lijkt 't toch een feit te zijn: de Arturia PolyBrute synthesizer! De kenners hadden natuurlijk al gezien dat deze PolyBrute wel wat lijkt op de populaire MatrixBrute. Het zijn allebei knoeperds van synths, afgeladen met bedieningselementen. De PolyBrute heeft echter een octaaf meer en is met 61 toetsen dus het betere werk voor toetsenisten. Wat gelijk opvalt is een ongebruikelijke controller links van de toetsen, waar normaliter de pitch- en modulatiewielen zitten. Dit is de 'morphée', een controller die drie dimensies aanstuurt. Het geheel is een traditionele X/Y-pad, maar je kunt 'm ook indrukken. Dat indrukken vormt dus de derde controller. In combinatie met de uitgebreide modulatiematrix kun je hier zeer expressieve klanken mee maken. Boven de toetsen zit nog een ribbon-controller, die net als de morphée helemaal opgaat in de houten behuizing. Je hebt ook nog steeds de traditionele pitch- en modulatiewielen, maar waarschijnlijk is 't de morphée waar je de meeste tijd mee zult doorbrengen.

Eigenschappen van de Arturia PolyBrute

De kern van een synthesizer is natuurlijk de klanksynthese zelf, en die is dik in orde. Je krijgt twee Brute-waveshapers, elk met een eigen envelope, met daarnaast nog noise, sync en FM. Ook voor de uitgebreide filter is er een eigen envelope. Verder drie LFO's om je klank te verlevendigen. Om de klank aan te dikken is er nog een effectenserie en er is zelfs een sequencer/arpeggiator aan boord.  Mocht je ooit eerder met een Brute hebben gespeeld, dan is 't geheel een feest van herkenning. Morphing is een belangrijk aspect bij de PolyBrute. Je kunt een A-klank en een B-klank selecteren/maken en daar kun je - qua parameters - tussen morphen. En de modulatiematrix dus, waarin je heel veel zaken aan elkaar kunt koppelen. De mogelijkheden worden nog eens versterkt door channel-aftertouch, én je krijgt twee aansluitingen voor expressiepedalen. Als je de hele engine zou moeten samenvatten, gecombineerd met de morpée en de ribbon, dan zou je gerust mogen stellen dat de PolyBrute extreem expressief is. Vergeet statische klanken, vergeet het gebrek aan menselijkheid dat zo kenmerkend is voor vele synths. Veel menselijker dan de PolyBrute zal 't niet worden.

Overige kenmerken

De matrix is al genoemd, dit grid heeft meerdere toepassingen. Je kunt 'm gebruiken als preset-selector, je kunt 'm gebruiken met de sequencer/arpeggiator, en dus ook als modulatiematrix. Dit grid reduceert bovendien 'menu-diving', in het algemeen kun je stellen dat het bedienen van de PolyBrute zeer snel gaat, een echte hands-on synthesizer dus. Ben je tegenwoordig meer een in-the-box producer? Geen probleem; de PolyBrute integreert perfect met je computer! De fysieke bouw is ook nog wel een woordje van waardering waard: zeer veel bedieningselementen in een fraaie behuizing, beslist een mooie synth om naar te kijken. Het is altijd wat lastig om een 'mooiste en beste synthesizer' te kiezen, want weinig is zo subject als dat. Desalniettemin, als je de looks en de mogelijkheden optelt zou deze PolyBrute momenteel zomaar die contest kunnen winnen.